Pierwsza pomoc – osoba nieprzytomna i oddycha

Jeśli ktoś się nie porusza i nie reaguje, gdy go wołasz lub delikatnie potrząsasz jego ramionami, nie reaguje. Utrata przytomności jest stanem zagrożenia życia. Istnieje ryzyko, że w jej następstwie dojdzie do niedrożności dróg oddechowych na skutek ich zablokowania językiem lub zalania śliną czy treścią żołądka. Ponadto utrata przytomności jest najczęściej efektem urazu lub wstrząsu co dodatkowo może zagrażać zdrowiu bądź życiu poszkodowanego.

Dlatego umiejętność udzielenia pierwszej pomocy osobie nieprzytomnej jest niezwykle ważna. Omówmy zatem podstawowe czynności, które powinniśmy podjąć w przypadku utraty przytomności przez osobę dorosłą

1. Sprawdź oddech poprzez odchylenie głowy do tyłu w celu udrożnienie dróg oddechowych oraz możliwości określenia za pomocą 3 zmysłów (widzę, słyszę, czuję). Jeśli poszkodowany oddycha, zobaczysz, jak porusza się jego klatka piersiowa i możesz usłyszeć jego oddech lub poczuć go na policzku. Ocena powinna trwać 10 sekund. Kiedy dana osoba nie reaguje (jest nieprzytomna), jej mięśnie rozluźniają się, a język może blokować drogi oddechowe, uniemożliwiając oddychanie. Odchylenie głowy do tyłu otwiera drogi oddechowe poprzez pociągnięcie języka do przodu.

2. Przesuń osobę na bok i odchyl jej głowę do tyłu. Umieszczenie osoby nie przytomnej w tej pozycji z odwróconą głową pomaga utrzymać otwarte drogi oddechowe. Zapewnia, że ​​język opada do przodu, a krew i wymiociny odpływają. Czasami nazywa się to „pozycją boczna ustalona”.

Schemat wykonywania pozycji bocznej ustalonej:

• 1. sprawdzić, czy w jamie ustnej poszkodowanego nie ma ciał obcych (sztucznej szczęki, resztek pokarmu, wymiocin) i zdjąć mu okulary.
• 2. Wyjąć z kieszeni odzieży poszkodowanego przedmioty, które mogą grozić urazami lub są na tyle duże, że uniemożliwiają stabilność ułożenia.
• 3. Uklęknąć możliwie blisko boku poszkodowanego i upewnić się, że obie jego nogi są wyprostowane.
• 4. Zgiąć rękę, która znajduje się bliżej nas pod kątem prostym w stawie łokciowym, a następnie ułożyć w taki sposób, aby przedramię znajdowało się równolegle do reszty ciała. Dłoń powinna być skierowana ku górze.
• 5. Znajdującą się dalej rękę poszkodowanego należy delikatnie zagiąć i przyłożyć wierzchem dłoni do policzka.
• 6. Drugą ręką należy chwycić i pociągnąć (tuż powyżej kolana) położoną dalej nogę i zgiąć w kolanie tak, aby stopa oparła się płasko o podłoże.
• 7. Przytrzymując dłoń dociśniętą do policzka, należy pociągnąć poszkodowanego za biodro i ramię, aby odwrócić go w swoją stronę, a następnie ułożyć na brzuchu. Kończynę dolną, za którą przetaczało się poszkodowanego, należy ułożyć tak, aby staw kolanowy i biodrowy były zgięte pod kątem prostym (zapobiega to obróceniu się poszkodowanego na twarz). Choremu odchyla się głowę w tył, co ułatwia proces oddychania i zapewnia drożność dróg oddechowych.

Na koniec koniecznie trzeba upewnić się, że ciężar ciała poszkodowanego nie powoduje ucisku na położoną na dole rękę. Poszkodowanego należy okryć, zabezpieczając przed utratą ciepła (najlepiej sprawdzi się folia NRC skierowana złotą stroną na zewnątrz) i co 2–3 minuty sprawdzać oddychanie i puls.